The smart Trick of metafora That Nobody is Discussing
The smart Trick of metafora That Nobody is Discussing
Blog Article
La satisfiedáfora es una figura retórica que se utiliza para referirse a algo sin nombrarlo explícitamente, para lo cual se recurre a un uso figurado del lenguaje. Por ejemplo: Lo tienen bajo la lupa.
Прехвърляне на човешки черти върху животни или природни явления; свойства на един предмет да се приписват на друг въз основа на подобие или сходство между тях:
Fundamento: la similitud entre los fletes y los animales de carga, ambos capaces de transportar peso.
Metafore su učestale u svakodnevnom govoru. Sigurno vas zanima koje se to metafore provlače u razgovorima koje svakodnevno vodite sa drugim ljudim. Pre nego što se upoznamo se metaforama u literaturi, hajde da prvo naučimo da prepoznamo metaforu u govoru.
Su uso permite imprimir mayor belleza, gracia o trascendencia a lo que se desea expresar. Esta figura tiene aplicación tanto en la literatura como en el lenguaje cotidiano.
También es una satisfiedáfora de la que podemos echar mano para hablar de lo que representa nuestra edad, del crecimiento, del envejecer o de la muerte.
43. Pria itu tidak berani memberi kesaksian di persidangan setelah menerima uang tutup mulut dari tersangka.
Sus ojos eran luceros; los luceros eran esperanzas; las esperanzas, caballos que llevaban el carro de este amor. (Interpreta la mirada de la persona amada como una luz esperanzadora que sirve de guía en el camino de la vida y del amor)
ialah kiasan atau kiasan di mana perbandingan tersirat dibuat antara dua perkara yang berbeza yang sebenarnya mempunyai persamaan.
Направо към съдържанието Главно меню Главно меню
: a determine of speech by which a phrase or phrase this means a single form of item or strategy is employed instead of A further to recommend a similarity involving them (as during the more info ship plows the sea
(Черти на един предмет се пренасят върху друг в основата на прилика свързваща прякото и преносно значение на думите.)
Fundamento: la semejanza en la posibilidad de hacer buenos y malos usos tanto de la palabra como de la espada.
Para Benedetti, las manos de la persona amada son como una caricia o como la música, algo que le hace más agradable la existencia diaria.